wychowanie fizyczne
sekcje:
pliki do pobrania:
CO TO JEST WYCHOWANIE FIZYCZNE?
WYCHOWANIE FIZYCZNE - część procesu wychowania, której zadaniem jest przygotowanie człowieka do uczestniczenia w kulturze fizycznej; celem wychowania fizycznego jest m.in. kształtowanie prawidłowej budowy ciała, rozwijanie sprawności fizycznej, podnoszenie odporności i zdrowia organizmu oraz wyrabianie nawyków czynnej rekreacji; świadome wychowanie fizyczne było znane już w czasach starożytnych i traktowane na równi z wychowaniem sportowym i wojskowym; nowożytne podstawy wychowania fizycznego powstały w epoce odrodzenia i oświecenia; w XIX w. ukształtowały się niezależne systemy wychowania fizycznego: oparty na gimnastyce bez elementów sportowych oraz (głównie w USA) oparty na grach i zabawach sportowych; po II wojnie światowej do wychowania fizycznego w coraz szerszym stopniu wprowadzano zajęcia typowo sportowe.
Polska myśl w zakresie wychowania fizycznego sięga tradycjami odrodzenia (m.in. W. Oczko i S. Petrycy), a pełny wyraz znalazła w pracach Komisji Edukacji Narodowej i w publikacjach J. Śniadeckiego; nowoczesne kierunki w polskim wychowaniu fizycznym wytyczyli międzywojenni lekarze-pedagodzy (m.in. E. Piasecki, W. Osmolski, Z. Gilewicz); wraz z rozwojem wychowania fizycznego jako praktycznego procesu pedagogicznego narodziła się jego teoria i wyodrębniły nauki o wychowaniu fizycznym, tworząc z czasem wyspecjalizowane instytucje naukowe, towarzystwa i czasopisma zajmujące się tą problematyką. Obecnie rozwojowi wychowania fizycznego w świecie patronuje UNESCO przez międzynarodowe organizacje, m.in. Międzynarodową Federację Wychowania Fizycznego (FIEP); w Polsce działalność naukowo-dydaktyczną prowadzi 6 wyższych uczelni wychowania fizycznego oraz Polskie Towarzystwo Naukowe Kultury Fizycznej (PTNKF).
Polska myśl w zakresie wychowania fizycznego sięga tradycjami odrodzenia (m.in. W. Oczko i S. Petrycy), a pełny wyraz znalazła w pracach Komisji Edukacji Narodowej i w publikacjach J. Śniadeckiego; nowoczesne kierunki w polskim wychowaniu fizycznym wytyczyli międzywojenni lekarze-pedagodzy (m.in. E. Piasecki, W. Osmolski, Z. Gilewicz); wraz z rozwojem wychowania fizycznego jako praktycznego procesu pedagogicznego narodziła się jego teoria i wyodrębniły nauki o wychowaniu fizycznym, tworząc z czasem wyspecjalizowane instytucje naukowe, towarzystwa i czasopisma zajmujące się tą problematyką. Obecnie rozwojowi wychowania fizycznego w świecie patronuje UNESCO przez międzynarodowe organizacje, m.in. Międzynarodową Federację Wychowania Fizycznego (FIEP); w Polsce działalność naukowo-dydaktyczną prowadzi 6 wyższych uczelni wychowania fizycznego oraz Polskie Towarzystwo Naukowe Kultury Fizycznej (PTNKF).